Eerste stagedagen

Hi allemaal vanuit het tropische Suriname! Ik heb begrepen dat het de laatste dagen koud is in Nederland. Ik kan je vertellen dat het hier de afgelopen paar dagen ook niet zulk mooi weer was. Dinsdag heeft het de hele dag geregend en gister had ik zelfs een spijkerbroek aan omdat het 24°C was. Haha, flauw dit.. Ik ga jullie bijpraten over mijn eerste stagedagen op de Nassy Brouwerschool!

Maandag moest ik om 7:45u aanwezig zijn. Ik stond op tijd op en had op tijd een taxi gebeld. Fietsen gaat ‘m nog niet worden naar stage, want ik ken de weg niet zo goed. En met een telefoon met google maps in je handen fietsen hier is niet verstandig/veilig. Dus de taxi was er ook op tijd en ik stond met mijn goeie gedrag rond 7:30u voor de deur. En denk maar dat er al iemand was. Na een tijdje wachten kon ik bij de administratie de sleutel ophalen van mijn lokaal. Chill, dat kantoortje van de administratie heeft airco, heb ik dan ook airco in de klas? Over het plein loop ik naar mijn lokaal. Ze kennen hier niet een gebouw met gangen, de klaslokalen grenzen aan het plein en that’s it. Mijn mentor, de juf van de klas, Simone was er nog niet. Ik open het lokaal en spot geen airco. Helaas. Ik zet mijn tas op een stoel, niet op de grond want dat brengt volgens Surinamers ongeluk, en kijk wat rond in het lokaal. Er hangt niets aan de muren, de vloer is van beton, weinig kleuren, een krijtbord, 26 tafeltjes en een bureau zonder echte juffenstoel. Terwijl ik rondkijk komt er een leerling binnen en vraagt in het Engels of ik een nieuwe juf ben. Ik vraag mij af waarom zij in het Engels tegen mij praatte en ik antwoord in het Nederlands. Ik wist van te voren dat er Nederlands wordt gesproken op school. De bel gaat en alle kinderen gaan in de rij staan. Een ouder hijst samen met twee leerlingen de Surinaamse vlag en tegelijkertijd zingen alle kinderen het volkslied. Ik wist dat dit een traditie is op school, dus ik had van te voren het volkslied geleerd: het eerste couplet in het Nederlands en het tweede couplet in Sranan Tongo (Surinaams). Het eerste couplet kende ik en het tweede couplet eigenlijk niet. En guess what?! Het volkslied werd alleen in het Surinaams gezongen.. Stond ik daar. Na het zingen van het volkslied gaan alle kinderen de klas in. De kinderen kijken mij nog een beetje vragend aan. Ik stelde mezelf voor en er waren al snel vragen zoals “heb je kinderen?” “ben je getrouwd?” “heb je hier een huis?” en veel kinderen die het leuk vonden dat ik uit Nederland kom, omdat zij daar zelf ook wel eens zijn geweest of daar familie hebben wonen.

Vandaag ben ik vooral veel aan het observeren en tijdens het observeren merk ik dat ik veel aan het vergelijken ben met Nederland. In Nederland lijken zoveel dingen vanzelfsprekend in het onderwijs, maar ik besef mij nu dat dat helemaal niet zo vanzelfsprekend is. De kinderen hier moeten zelf hun potloden, gum en puntenslijper van huis meenemen, hetzelfde geldt voor een tekenschrift en knutselspullen. Hulpmiddelen is ook niet zo vanzelfsprekend. Hoe simpel het al lijkt dat de leerlingen in Nederland een rekenrekje of kralenketting hebben, hebben ze hier dopjes van flessen waarmee ze rekenen. In de pauze speelt de hele school tegelijk buiten en op een glijbaan na, hebben ze hier verder niks. Geen bal, geen goals, geen steppen of wat dan ook. Ondanks dat vermaakt iedereen zich en wordt gedanst, gerend en gespeeld. Jonge en oude kinderen spelen met elkaar en er zijn weinig problemen. Dit zou in Nederland niet snel zien.

School is maar van 08:00u tot 13:00u en rond 13:30u ging ik naar huis. Ondanks deze korte dag, ben ik super moe. Zoveel indrukken. Thuis besluit ik even een powernap te doen in mijn hangmat, dit had ik echt even nodig. ’s Avonds gaan we uiteten met een groepje bij Bar Zuid. Hier smaakt de GT extra goed en eet ik een heerlijke tuna steak.

Dinsdag besluit ik iets later de taxi te bellen, anders zou ik er weer zo vroeg zijn. Het regent heel hard en daardoor kon ik pas na een half uur een taxi bestellen. Deze taxi was om 7:45u bij mijn huis, terwijl ik dan al eigenlijk op stage moet zijn. In de taxi bel ik naar stage dat ik iets later ben en zoals ik had kunnen verwachten was dit niet erg. “Wanneer het regent is iedereen te laat en komen mensen hun huis niet uit” was het antwoord, oké chill haha. De taxichauffeur vertelde mij dat er meer vraag is naar taxi’s als het regent, maar dat er minder taxichauffeurs rijden (omdat het dus regent). De vraag is dus groter dan het aanbod en hierdoor is het dus zo moeilijk om een taxi te bestellen. We besluiten matties te worden en vanaf nu mag ik hem mijn privé taxi noemen en ik mag hem op zijn telefoon bellen als ik een taxi nodig heb. Top geregeld dit!

Op stage heb ik mij vandaag wat meer verdiept in de kinderen. Ze waren al wat minder verlegen en een kort gesprekje zat er bij de meesten wel in. Er wordt in de klas weinig rekening gehouden met niveauverschil en in overleg ga ik aan het werk met de zwakke leerlingen. Ik merkte meteen dat ze dit niet gewend waren, maar dat ze er ontzettend veel aan hadden.

De kinderen zijn super druk, dat merkte ik gister ook al. Wanneer het einde van de dag nadert, worden ze alleen maar drukker. Gister besloot de juf de leesles niet te doen omdat de kinderen zo druk waren, vandaag past het ook niet in het programma. Dus dan maar niet. Zo simpel kan het dus zijn.

Het regent de hele dag en Marissa en ik hadden geen zin om naar de supermarkt te gaan. We besluiten eten te bestellen en daarna naar de sportschool te gaan. We bestellen eten bij een Thais restaurant en het zou ongeveer 25 minuten duren. 25 Surinaamse minuten dus. Want na een uur hadden we het nog niet. Omdat we zo lang moesten wachten op het eten was het te laat om naar de sportschool te gaan. Terwijl we zitten te chillen vliegt er een mega insect naar binnen. Het was een soort grote bruine sprinkhaan die kon vliegen (als je weet wat voor dier dit is hoor ik dit graag). We vangen hem onder een kleed. We besluiten een potje te gaan kaarten en de verliezer moet het kleed naar buiten schuiven en weghalen. En nu kunnen jullie vast raden wie er won. IK!

Woensdag ga ik naar stage met mijn privé chauffeur. Vandaag ben ik buiten de klas om bezig te zijn met mijn onderzoek. Helaas komt dit niet helemaal uit met wat ik van te voren heb voorbereid. Ik moet nog het één en ander gaan aanpassen en overeenstemmen met mijn stage. Ik wilde een project opzetten waar een aantal kinderen aan mee zouden doen waarvan Nederlands hun tweede taal is. Maar omdat ik op een particuliere school stage loop, zijn er in mijn klas geen leerlingen waarvan Nederlands de tweede taal is. Op stage ben ik vandaag de school een beetje gaan verkennen en heb ik een groepje extra hulp gegeven tijdens taal. In groep 3 wordt er gewerkt met de methode Veilig Leren Lezen, alleen is de methode niet compleet. Zo missen ze bijvoorbeeld de kopieerbladen. Mijn mentor zou dat eigenlijk wel graag willen, ik stelde voor om zelf een werkblad te maken en deze te printen en te kopiëren. Zo gezegd zo gedaan, binnen no time was ik klaar. Een werkblad maken/zoeken, printen en kopiëren is één van de normaalste zaken op school in Nederland. Hier is het al snel te veel werk en wordt er niet eens aan gedacht. Mijn mentor was verbaasd hoe snel ik het af had en was erg dankbaar.

’s Middags facetime ik met Selina die met hele dikke kleren onder een deken ligt, terwijl ik in de zon in mijn hangmat lig. Verschil moet er wezen. Daarna gaan Marissa en ik naar de sportschool op de fiets. We verdwalen en doen er uiteindelijk 30 minuten over i.p.v. 5 minuten. Op de terugweg willen we langs de supermarkt maar we belanden in een tropische regenbui. We fietsen rechtstreeks naar huis en bouwen een maaltijd van een broodje gebakken ei met knakworst. Na deze culinaire maaltijd gaan we met een groep volleyballen. We begonnen met een kleine groep, maar deze werd steeds groter. Voorbijgangers die mee gingen doen en daar weer vrienden van. Na 2 uur volleyballen was de koek op, niet gek na deze 3 dagen.  

Kusjes en tot snel!