Zenuwen?

Morgen is het dan zo ver, ik vertrek voor 10 weken naar Suriname om daar stage te lopen. Voor de minor Global Citizenship in Education and Social Work (jup, dats een hele mond vol) heb ik een project opgezet met betrekking tot de diversiteit in cultuur op de basisschool. 
In Suriname zal ik gaan wonen en stage lopen in Paramaribo. Wonen in de Prinsessestraat, hoe toepasselijk :), stage lopen op de Nassy Brouwerschool. 

Ik weet al wel een aantal maanden dat dit eraan zit te komen. Daardoor heb ik mij goed voor kunnen bereiden. Omdat ik mij zo goed voorbereid heb, ben ik dus helemaal niet zenuwachtig. Is dat wel goed? Je hoort zenuwachtig te zijn toch? Ik heb er in ieder geval super veel zin in en ik kan niet wachten tot ik morgen mijn korte broek en slippers aan kan trekken EN wellicht een duik in het zwembad neem. De timing van deze reis is perfect; de gevoelstemperatuur ligt inmiddels onder nul en de autoruiten mag je 's ochtends alweer krabben. Ik las ook iets van sneeuw en bevroren sloten aankomende week? Dus dikke schouderklop voor mezelf, beter had ik het niet kunnen timen. 

Ik weet nog dat ik een aantal weken geleden zei dat ik al bij vertrok, maar de tijd tussen dat moment en nu is echt mega snel gegaan. Visum regelen, inentingen halen, project opzetten, mn vriendinnetjes nog een keer zien enz. en BAM het is één dag voor vertrek. Het ergste van alles vond ik mijn koffer pakken, dit heb ik daarom ook zo lang mogelijk uitgesteld. Maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit: mijn koffer is gepakt en er kan zelfs nog 2kg bij! Mijn grootste angst is dat mijn weegschaal niet klopt met die op het vliegveld en dat ik dan ter plekke dingen moet overpakken of eruit halen. Zooo beschamend. Duimen dus dat dit slechts een nachtmerrie is. 

Goed, ik ga dit afronden. Dit eerste hoofdstuk was even een try-out en aan jullie de keuze of je mijn volgende blog ook gaat lezen. Ik ben geen Monica Geuze of Nienke Plas die geld verdienen met wekelijks of 2x per week uploaden, dus ik ga hierover geen belofte doen. Ik hoop wel dat ik jullie vaak genoeg een update kan geven over mijn ervaringen. 

Nu ga ik genieten van mama's soto ajam, die ze op mijn verzoek vandaag heeft gemaakt (jaloers zijn mag, geen bestelling plaatsen aub) EN van mijn laatste avond in Nederland met de liefste ouders en broer.

Kusjes en tot snel!